ویژگی لباس بچه گانه بسیار حائز اهمیت می باشد. لباس های بچه گانه همچون لباس های بزرگسالان دارای استایل، طرح و رنگ های مختلفی می باشند. که امروزه سهم بزرگی از بازار پوشاک را به خود اختصاص داده اند و قسمتی اعظمی از تجارت های صنعت لباس را لباس بچه گانه پوشش داده است.
لباس بچه گانه لباسی است برای کودکانی که هنوز به قد کامل نرسیده اند دوخته می شود. لباس های کودکان اغلب غیررسمی تر از لباس های بزرگسالان و برای بازی و استراحت مناسب هستند. طراحی و کارکرد لباس بچه گانه باید طوری باشد که زیبا و جذاب باشد. انتخاب پارچه، باز و بست ها، تناسب و سهولت، و زیورآلات استفاده شده و… همه اینها ملاحظات اصلی هنگام طراحی لباس بچه گانه هستند.
شکل و سایز لباس های بچه گانه مثل لباس های بزرگسالان متفاوت اند و برای هر فصل، لباس های بچه گانه مختلفی وجود دارد.
مثلا: لباس های زمستانی، لباس های خزانی، لباس های تابستان و لباس های بهاری...
هر کودکی مثل یک فرد بزرگسال، دارای سلیقه خاصی می باشد و با انتخاب رنگ دلخواه خود، لباس های بچه گانه با طرح های مورد علاقه خود می پوشد. اگر بخواهیم به تاریخ دیرینه لباس بچه گانه پوشیدن برگردیم، زمان و انرژی زیادی می طلبد اما باید یادآور شد که کودکان، بدون در نظر گرفتن جنسیت، قبل از قرن بیستم سبک ها و برش های مشترکی داشتند. قنداق کردن برای مدت کوتاهی به عنوان لباس بچه گانه رایج بود، اما لباس‌های سفید بلند تا مچ پا و دامن‌های اسلیپ برای نوزادان و کودکان نوپای در حال خزنده در حدود دهه 1500 محبوبیت داشتند، کودکان خردسال از اواسط قرن 17 با پیشرفت مد لباس بچه گانه، به لباس‌های کودکانه لوازم جانبی دیگری مانند کمربند کمری داده شد. ظاهر دیگری که نمونه ایده آل مد نئوکلاسیک بچه گانه را به نمایش می گذاشت، به همین دلیل بود که اکثر دختران و پسران نوپا در دهه 1800 لباس های بچه گانه از پارچه های سبک مانند ابریشم یا پنبه می پوشیدند.
