چراغ قوه

چراغ قوه وسیله ای برای ایجاد روشنایی در شرایط سخت و دور از دسترس منابع نوری است. در طول تاریخ انسان همواره به دنبال منبعی بوده که بتواند از آن نور دریافت کند. منبع نور قابل حمل بیشتر در کانون توجه قرار داشته است. استفاده از مشعل، فانوس، چراغ موشی و نفتی در مقاطعی مرسوم بوده و با کشف باطری به مرور چراغ قوه ها جای آنها را گرفتند. دیوید میسل انگلیسی در سال ۱۸۹۹ اولین چراغ قوه را اختراع کرد. باتری چراغ قوه های اولیه از جنس کربنی – زینکی بودند و باید هر از چندگاهی خاموش می‌شدند، از طرفی عملکرد مطلوبی هم نداشتند؛ بنابراین تنگستن و لامپ‌های LED جایگزین رشته‌های کربنی شدند. چراغ قوه یا Torch یکی از ابزار کاربردی و ملزومات برای سفر، کوهنوردی، شکار و حوادث طبیعی و غیرمترقبه مثل زلزله است. در جایی که هیچ منبع نوری وجود ندارد، چراغ قوه به عنوان منبع نور سیار بسیار کمک کننده می باشد. مزیت چراغ قوه ، قابل حمل بودن آن به عنوان منبع نور است. بنابراین چراغ قوه سبک با ابعاد مناسب که به راحتی قابلیت حمل داشته باشد، حائز اهمیت خواهد بود. چراغ قوه ها با دو منبع باتری یک بار مصرف و باتری قابل شارژ تغذیه می‌شوند، قطعا نیاز شما تعیین کننده نوع باتری است. از مزایای چراغ قوه حرفه ای انتخاب حالاتی مثل چشمک زن، ثابت، تک لامپ و … این وسیله بوده که اگر هدف شما کمپینگ، کوهنوردی، ماهیگیری، قایقرانی و به طور کلی گردش در طبیعت باشد، به چراغ قوه کمپینگ و پرتویی قوی که (احتمالا ۳۰۰ تا۱۰۰۰ لومنز)  و نیز چراغ قوه ای مقاوم در برابر ضربات سخت باشد نیاز خواهید داشت. چراغ قوه حرفه ای انواع مختلفی دارند، چراغ قوه پیشانی، چراغ قوه شکاری، چراغ قوه کوچک یا پلیس و...